کم‌ترین مشارکت در انتخابات؛ سال‌های پیش روی ایران چگونه خواهند بود؟

بعد از یک رای گیری بحث انگیز در ایران که پایین ترین نرخ مشارکت را در نوع خود ثبت کرده، ابراهیم رییسی به رویای خود رسید. ریاست جمهوری! ولی کمی بیشتر از رایی که چهارسال پیش، با آن انتخابات را باخته بود. ریاست او البته رویای طیفی در حاکمیت هم بود که می خواستند یک دست تر از هر زمانی تمام اهرمها را قبضه کنند. گویا آنها به همین دلخوشند و خود را پیروز میدان می دانند، حتی به قیمت چشم بستن بر غیبت قهرگونه بخش بزرگی از رای دهندگان. امشب خواهیم پرسید که تکلیف مطالبات بیشتر از پنجاه درصدی که مشارکت نکرده اند، چه خواهد شد؟ می توانند این اکثریت معترض یا خاموش را نادیده بگیرند؟ آنهایی که به کمتر از حداکثر قدرت راضی نبودند، حالا با کوهی از مشکلات ایران چه خواهند کرد؟ آنهم در نبود رقیبی که او را به حق یا به ناحق مقصر جلوه دهند؟

الفئة